semaver
New member
Yaklaşık 30 yıl boyunca aynı şeyi yaptığınızı, bu konuda şimdiye kadar yaşamış herkesten daha iyi olduğunuzu ve sonra bir gün her şeyin tamamen yeni olduğunu hayal edin.
İşte bu ayna baharında Rafael Nadal için de durum böyle. Yıllardır hiçbir yer kırmızı toprak korttan daha fazla ev hissi vermiyordu. Bazen maçları kaybedebiliyordu. Herkes yapıyor. Ama neredeyse hiçbir zaman kötü oynamadı.
Nüfusun çoğunun haftalarca sahada yürüyememesine neden olacak bir çabayla bağırsaklarını bırakabilirdi. Daha sonra sabah uyandı ve birkaç saat içinde her şeyi yeniden yapmaya hazır hale geldi. Ve sonra bazen aslında hepsini tekrar yaptı.
O günler gitti ve bir daha geri gelmeyebilir. Ciddi kalça yaralanmasından bu yana neredeyse bir buçuk yıl, onu onarmak için yapılan büyük bir ameliyattan bu yana neredeyse bir yıl, profesyonel turun dayanak noktası olduğundan bu yana neredeyse iki yıl, her maç, her gün bir deneye ve bir gizeme dönüştü. Nadal için.
Ne kadar zorlayabilir? Ne kadar süre gidebilir? Her sabah gözlerini ilk kez açtığında, yataktan yuvarlandığında, 18 aylık oğlu Rafa'yı kucağına almak için eğildiğinde, ısınmak için sahaya çıktığında bedeni nasıl hissediyor? -Topa ilk kez mi vuruyorsunuz?
Son test Salı gecesi, her zaman acımasız olan Nadal'ın asla sahip olmadığı esnek bir yapıya ve rahat bir güce sahip yetenekli genç Çek Jiri Lehecka'ya karşı yapıldı. Ancak maçla ilgili hiçbir şeyin, kendisi ve Nadal'ın ortaya koyduğu zıtlıklar ve hatta sonuçla hiçbir ilgisi yoktu.
Bu Nadal'ın son deneyiyle ilgiliydi.
DAHA DERİNE GİT
12.000'den fazla taraftar, içten dışa forehand ve bir rüya: Rafael Nadal Madrid'de sihir yaratıyor
Kendisi ve Lehecka'nın sahaya çıkmasından 24 saatten biraz daha uzun bir süre önce Nadal, Arjantinli Pedro Cachin'e karşı üç set ve üç saatten fazla kazanmıştı. Her iki oyunda da öyleydi Skor tablosundaki anahtar sayılar geçen süreyi sayıyordu. Nadal, yol gösterici yıldızı Fransa Açık 26 gün sonra başladığında kaç tane yuvarlanan backhand ve kırbaçlı forehand vuruşuna dayanabilirdi, hatta katlanmak isteyebilirdi ki?
Nadal son sezonunda kondisyon ve gururu dengeliyor (Mateo Villalba/Getty Images)
İlk set 57 dakika sürdü; Lehecka üç zorlu servis oyunundan sağ çıktı ve Nadal'ın bir dizi hatasından yararlanarak seti servis atmadan önce 11. oyunda kırıldı. Lehecka, ikinci setin ilk maçında Nadal'ın servisini kırdı. Nadal'ın topları, onu çok fazla rahatsız etmeden, kaleye doğru uçmaya başladı ve Cachin'le üç saatlik ilk kavgasından sonra, önceki gece ileriye dönük oyun planını nasıl tanımladığını düşünmemek zordu.
“Çılgın şeyler yapmamaya çalışın, sadece deneyin” dedi ve sonuçta Lehecka'nın iki saatten biraz fazla süren 7-5, 6-4 galibiyeti buna benziyordu.
Üçüncü set ve bir saat daha bu koşullar altında çılgınca bir şey sayılabilirdi.
Toprak kortta nasıl hareket edeceğini bilen 29 yaşındaki kalfa Cachin, Nadal'a kaldırabileceği kadarını ve herkesin beklediğinden fazlasını vermiş, puan için uzun savaşlara girmiş ve onu taban çizgisini aşmaya zorlamıştı. Birkaç yıl önce, bu, Nadal için bir başka kesinlik günü olabilirdi: toprak, zafer, kendisinin hangi versiyonunun sahaya çıkacağını çok az bir farkla bildiği bir sonraki maça bakış.
Bunun yerine Pazartesi gecesi Caja Magica'nın koridorlarında yürüdü, omuzlarını silkti, başını salladı ve dinleyen herkese geleceğin ne getireceğine dair hiçbir fikri olmadığını söyledi.
Şu anda neredeyse 38 yaşında olan Nadal, “Zorlu maçlardan sonra, sanırım 36 ya da 35 yaşımdayken bile bu kadar toparlanmadım” dedi. “Bugün tamamen farklı bir hikaye. Bu sadece yaralanmalarla ilgili değil. Bunlardan ilki yaralanmalar. İkincisi, neredeyse iki yılımı tenis turnuvalarına katılmadan geçirmedim.”
Herkes Nadal'ın neyle uğraştığını biliyor; Fransa Açık, 14 kez kazandığı turnuva ve Roland Garros'taki rekorunun gülünç bir 112-3 olduğu kura çekimine adını girmeye değip değmeyeceğini öğrenmek. Sadece alkışları ve bir buket çiçeği sabırsızlıkla beklemeyecek ya da Court Philippe Chatrier'in önündeki 2,5 metrelik heykeline hayran kalmayacak.
DAHA DERİNE GİT
Geçmiş Toprak Kortların Hayaletleri: Rafael Nadal'ın geri dönüşü gerçekten onun mirasıyla ilgili
Tenisinin orada olduğunu biliyor ama yalnızca vücudunun da orada olduğuna inanırsa gidecek. Bu, toprak üzerinde yapılan beş setlik en iyi tenistir ve maçlar genellikle üç saate yakın, belki de daha uzun sürer. Orta bölümdeki sakatlıklar nedeniyle yavaşlayan mevcut versiyondaki servisleri, hızlı ve kolay bir şekilde fazla sayı atmasına izin vermiyor. Aldığı neredeyse her şeyi zor kazanmak zorunda. Salı gecesi ikinci setin sonunda, Lehecka'nın servislerinin yüzde 40'ı karşılıksız kalmıştı ve bu da ona, her ayağa kalktığında kulaklarında “Rafa, Rafa, Rafa” diye bağıran “Rafa, Rafa, Rafa” sesiyle zaten zorlaşan servis duruşlarında yarışmasına olanak tanımıştı. . Onlarla nasıl başa çıktığı sorulduğunda Çek dünyasının 31 numarası yanaklarını şişirip “Bilmiyorum” demekle yetindi.
Nadal'ın değeri yüzde altıydı.
Nadal sonuçta Lehecka'yı yenemedi (Julian Finney/Getty Images)
Cachin'den Lehecka'ya olan 24 saatlik değişimin aksine, Fransa Açık'taki maçlar arasında bir gün izinli olacak, ancak yine de Madrid'de geçirdiği son birkaç gün, eziyet-toplanma-ezilmenin sonsuzluğu gibi hissettiren ilk deneyimine damgasını vurdu. Spor rutin gerektirir.
On gün önce Barselona'da bunu başaramadı; bir maç kazandı ve ilk veya ikinci seti kaybettikten sonra aslında başarısız oldu. O anda daha fazlasını hedefleseydi, Ocak ayındaki Avustralya Açık öncesi Brisbane'deki hazırlık turnuvasına geri dönebilirdi. Orada üçüncü maçında çok erken baskı yaptı. Bir dokunuşla uykuya daldı. O sabah çekilen MR bunun bir gözyaşı olduğunu gösterdi. Bunu üç aylık bir iyileşme ve daha birçok şüphe anı takip etti.
Belki de buydu? Sopasını sallayabiliyordu ama elit rekabetin yoğunluğunu taklit etmeye çalışmak bile söz konusu değildi. Aynı şey üç saatlik yoğun bir eğitim seansı için de geçerli. Yeterince güçlü değildi.
Madrid'in durumu farklıydı. Gücünü yeniden kazandı ama ne yapacağı belli değil: Bir günden diğerine ne olacağı hakkında hâlâ hiçbir fikri yok.
Bu haftanın başlarında, “Tahmin edilemez, olan budur ve bugün tahmin edilemeyen şeyleri kabul etmek zorundasınız” dedi. “Bunu kabul etmeliyim.”
DAHA DERİNE GİT
Rafael Nadal, Andy Murray ve onurlu ve görkemli bir çıkış arayışı
Bir bakıma Nadal, 20 yılı aşkın bir süredir, doktorların ayağında doğuştan bir kusur keşfettiği ve kariyerini daha başlamadan neredeyse raydan çıkaracağından beri bu ana hazırlanıyor. Daha sonra son derece belirsiz bir gelecekle yüzleşmek zorunda kaldı. Bundan sonra olan her şey bir nevi hediyeydi.
Bu deneyim, yıllar önce rakibinin aslarını yağmura benzeten, üzerinde hiçbir kontrolünün olmadığı ve basitçe kabul ettiği bir oyuncu olan “Zen-Rafa”yı doğurdu. Artık her şeyin başladığı yere geri dönmüştü ve bunun nedeni yalnızca 2003 yılında Madrid'de ilk kez en üst düzeyde rekabet edebileceğini hissettiğini söylemesi değildi.
Elbette, Nadal bu dolu metal kutuda onu neredeyse hiçbir şeyi sevmediği gibi seven 12.000 kişinin önünde tekrar kazanmayı çok isterdi. Real Madrid ve İspanya'nın efsanevi forveti Raul Gonzalez Blanco'nun da çok iyi bildiği gibi, kendisi bu ülkenin şimdiye kadar yetiştirdiği en büyük spor kahramanı. Orada Cachin'e karşı izliyordu.
Ancak Nadal, Lehecka'ya karşı çalınan zile yanıt vererek zaten kazandığını biliyordu; bu, ancak önceki gece gözlerini kapattığında umut edebileceği bir şeydi. Servis atarak birkaç kolay sayı atması bir galibiyet daha anlamına geliyordu. Döngünün klasik kombinasyonları, önce top sonra diğeri, kısa atlama kazananları için hızlı virajlar, ikinci setin ortasında servisini takip ederek kaleye doğru yaptığı mükemmel dilim vole – kazan, kazan, kazan.
Mağlubiyetten bir maç önce, ayakta duran ve kükreyen 12.000 kişi ve metal binanın etrafındaki gürültüyle sandalyesinden taban çizgisine doğru koştuğu an – bu belki de zaferlerin en büyüğüydü. Maç noktasında bunu tekrar yaptılar ve muhtemelen şehirdeki son maçında son bir backhand vuruşu yaparken adını bağırdılar.
Madrid'in yenilgisinden sonra Nadal'ı anması (Julian Finney/Getty Images)
O geceyi “birçok açıdan çok olumlu” olarak nitelendirdi; sadece sportif açıdan değil duygusal açıdan da.
Maçtan sonra sahadaki kutlama sırasında kalabalığa konuşan Nadal, “Burada 21 yıl geçirmek benim için bir hediyeydi” dedi. “Madrid'de oynamanın ve bu sahada oynamanın duyguları sonsuza kadar benimle kalacak.”
Ancak Nadal, geleceğin belirsizliğini ve aşkın özümsenmesini kabullenmiş olduğu kadar, planlar da yapıyor. Artık kendini forma sokmaya çalışıyor ve sadece Fransa Açık'ta değil, ötesinde de sihrin hayalini kurabilmek için her maçta testleri geçmeye çalışıyor.
Olimpiyat Oyunları Roland Garros'ta yapılıyor. İspanyol tenis hayalinde Nadal'ın yerine geçme yolunda ilerleyen Carlos Alcaraz ile en azından çiftlerde oynamak istiyor. Geçen hafta, arkadaşı ve rakibi Roger Federer tarafından oluşturulan Avrupa Takımı ile Dünya Takımı yarışması Laver Kupası'na katılmayı taahhüt etti. Eylül ayında.
Madrid altı günde dört maç getirdi. Vücudunun her şeye dayanabileceğini varsayarsak, önümüzdeki hafta başka bir dizi test için Roma'daki İtalya Açık'a gidecek. Ardından Fransa Açık ile ilgili karar geliyor.
Bu çok yakın ve hâlâ çok uzakta. İriliğine rağmen hala bir şekilde normal bir adam gibi görünmeyi başaran Nadal, söylendiği gibi, her gün geri kalanımız gibi.
İşte bu ayna baharında Rafael Nadal için de durum böyle. Yıllardır hiçbir yer kırmızı toprak korttan daha fazla ev hissi vermiyordu. Bazen maçları kaybedebiliyordu. Herkes yapıyor. Ama neredeyse hiçbir zaman kötü oynamadı.
Nüfusun çoğunun haftalarca sahada yürüyememesine neden olacak bir çabayla bağırsaklarını bırakabilirdi. Daha sonra sabah uyandı ve birkaç saat içinde her şeyi yeniden yapmaya hazır hale geldi. Ve sonra bazen aslında hepsini tekrar yaptı.
O günler gitti ve bir daha geri gelmeyebilir. Ciddi kalça yaralanmasından bu yana neredeyse bir buçuk yıl, onu onarmak için yapılan büyük bir ameliyattan bu yana neredeyse bir yıl, profesyonel turun dayanak noktası olduğundan bu yana neredeyse iki yıl, her maç, her gün bir deneye ve bir gizeme dönüştü. Nadal için.
Ne kadar zorlayabilir? Ne kadar süre gidebilir? Her sabah gözlerini ilk kez açtığında, yataktan yuvarlandığında, 18 aylık oğlu Rafa'yı kucağına almak için eğildiğinde, ısınmak için sahaya çıktığında bedeni nasıl hissediyor? -Topa ilk kez mi vuruyorsunuz?
Son test Salı gecesi, her zaman acımasız olan Nadal'ın asla sahip olmadığı esnek bir yapıya ve rahat bir güce sahip yetenekli genç Çek Jiri Lehecka'ya karşı yapıldı. Ancak maçla ilgili hiçbir şeyin, kendisi ve Nadal'ın ortaya koyduğu zıtlıklar ve hatta sonuçla hiçbir ilgisi yoktu.
Bu Nadal'ın son deneyiyle ilgiliydi.
DAHA DERİNE GİT
12.000'den fazla taraftar, içten dışa forehand ve bir rüya: Rafael Nadal Madrid'de sihir yaratıyor
Kendisi ve Lehecka'nın sahaya çıkmasından 24 saatten biraz daha uzun bir süre önce Nadal, Arjantinli Pedro Cachin'e karşı üç set ve üç saatten fazla kazanmıştı. Her iki oyunda da öyleydi Skor tablosundaki anahtar sayılar geçen süreyi sayıyordu. Nadal, yol gösterici yıldızı Fransa Açık 26 gün sonra başladığında kaç tane yuvarlanan backhand ve kırbaçlı forehand vuruşuna dayanabilirdi, hatta katlanmak isteyebilirdi ki?
Nadal son sezonunda kondisyon ve gururu dengeliyor (Mateo Villalba/Getty Images)
İlk set 57 dakika sürdü; Lehecka üç zorlu servis oyunundan sağ çıktı ve Nadal'ın bir dizi hatasından yararlanarak seti servis atmadan önce 11. oyunda kırıldı. Lehecka, ikinci setin ilk maçında Nadal'ın servisini kırdı. Nadal'ın topları, onu çok fazla rahatsız etmeden, kaleye doğru uçmaya başladı ve Cachin'le üç saatlik ilk kavgasından sonra, önceki gece ileriye dönük oyun planını nasıl tanımladığını düşünmemek zordu.
“Çılgın şeyler yapmamaya çalışın, sadece deneyin” dedi ve sonuçta Lehecka'nın iki saatten biraz fazla süren 7-5, 6-4 galibiyeti buna benziyordu.
Üçüncü set ve bir saat daha bu koşullar altında çılgınca bir şey sayılabilirdi.
Toprak kortta nasıl hareket edeceğini bilen 29 yaşındaki kalfa Cachin, Nadal'a kaldırabileceği kadarını ve herkesin beklediğinden fazlasını vermiş, puan için uzun savaşlara girmiş ve onu taban çizgisini aşmaya zorlamıştı. Birkaç yıl önce, bu, Nadal için bir başka kesinlik günü olabilirdi: toprak, zafer, kendisinin hangi versiyonunun sahaya çıkacağını çok az bir farkla bildiği bir sonraki maça bakış.
Bunun yerine Pazartesi gecesi Caja Magica'nın koridorlarında yürüdü, omuzlarını silkti, başını salladı ve dinleyen herkese geleceğin ne getireceğine dair hiçbir fikri olmadığını söyledi.
Şu anda neredeyse 38 yaşında olan Nadal, “Zorlu maçlardan sonra, sanırım 36 ya da 35 yaşımdayken bile bu kadar toparlanmadım” dedi. “Bugün tamamen farklı bir hikaye. Bu sadece yaralanmalarla ilgili değil. Bunlardan ilki yaralanmalar. İkincisi, neredeyse iki yılımı tenis turnuvalarına katılmadan geçirmedim.”
Herkes Nadal'ın neyle uğraştığını biliyor; Fransa Açık, 14 kez kazandığı turnuva ve Roland Garros'taki rekorunun gülünç bir 112-3 olduğu kura çekimine adını girmeye değip değmeyeceğini öğrenmek. Sadece alkışları ve bir buket çiçeği sabırsızlıkla beklemeyecek ya da Court Philippe Chatrier'in önündeki 2,5 metrelik heykeline hayran kalmayacak.
DAHA DERİNE GİT
Geçmiş Toprak Kortların Hayaletleri: Rafael Nadal'ın geri dönüşü gerçekten onun mirasıyla ilgili
Tenisinin orada olduğunu biliyor ama yalnızca vücudunun da orada olduğuna inanırsa gidecek. Bu, toprak üzerinde yapılan beş setlik en iyi tenistir ve maçlar genellikle üç saate yakın, belki de daha uzun sürer. Orta bölümdeki sakatlıklar nedeniyle yavaşlayan mevcut versiyondaki servisleri, hızlı ve kolay bir şekilde fazla sayı atmasına izin vermiyor. Aldığı neredeyse her şeyi zor kazanmak zorunda. Salı gecesi ikinci setin sonunda, Lehecka'nın servislerinin yüzde 40'ı karşılıksız kalmıştı ve bu da ona, her ayağa kalktığında kulaklarında “Rafa, Rafa, Rafa” diye bağıran “Rafa, Rafa, Rafa” sesiyle zaten zorlaşan servis duruşlarında yarışmasına olanak tanımıştı. . Onlarla nasıl başa çıktığı sorulduğunda Çek dünyasının 31 numarası yanaklarını şişirip “Bilmiyorum” demekle yetindi.
Nadal'ın değeri yüzde altıydı.
Nadal sonuçta Lehecka'yı yenemedi (Julian Finney/Getty Images)
Cachin'den Lehecka'ya olan 24 saatlik değişimin aksine, Fransa Açık'taki maçlar arasında bir gün izinli olacak, ancak yine de Madrid'de geçirdiği son birkaç gün, eziyet-toplanma-ezilmenin sonsuzluğu gibi hissettiren ilk deneyimine damgasını vurdu. Spor rutin gerektirir.
On gün önce Barselona'da bunu başaramadı; bir maç kazandı ve ilk veya ikinci seti kaybettikten sonra aslında başarısız oldu. O anda daha fazlasını hedefleseydi, Ocak ayındaki Avustralya Açık öncesi Brisbane'deki hazırlık turnuvasına geri dönebilirdi. Orada üçüncü maçında çok erken baskı yaptı. Bir dokunuşla uykuya daldı. O sabah çekilen MR bunun bir gözyaşı olduğunu gösterdi. Bunu üç aylık bir iyileşme ve daha birçok şüphe anı takip etti.
Belki de buydu? Sopasını sallayabiliyordu ama elit rekabetin yoğunluğunu taklit etmeye çalışmak bile söz konusu değildi. Aynı şey üç saatlik yoğun bir eğitim seansı için de geçerli. Yeterince güçlü değildi.
Madrid'in durumu farklıydı. Gücünü yeniden kazandı ama ne yapacağı belli değil: Bir günden diğerine ne olacağı hakkında hâlâ hiçbir fikri yok.
Bu haftanın başlarında, “Tahmin edilemez, olan budur ve bugün tahmin edilemeyen şeyleri kabul etmek zorundasınız” dedi. “Bunu kabul etmeliyim.”
DAHA DERİNE GİT
Rafael Nadal, Andy Murray ve onurlu ve görkemli bir çıkış arayışı
Bir bakıma Nadal, 20 yılı aşkın bir süredir, doktorların ayağında doğuştan bir kusur keşfettiği ve kariyerini daha başlamadan neredeyse raydan çıkaracağından beri bu ana hazırlanıyor. Daha sonra son derece belirsiz bir gelecekle yüzleşmek zorunda kaldı. Bundan sonra olan her şey bir nevi hediyeydi.
Bu deneyim, yıllar önce rakibinin aslarını yağmura benzeten, üzerinde hiçbir kontrolünün olmadığı ve basitçe kabul ettiği bir oyuncu olan “Zen-Rafa”yı doğurdu. Artık her şeyin başladığı yere geri dönmüştü ve bunun nedeni yalnızca 2003 yılında Madrid'de ilk kez en üst düzeyde rekabet edebileceğini hissettiğini söylemesi değildi.
Elbette, Nadal bu dolu metal kutuda onu neredeyse hiçbir şeyi sevmediği gibi seven 12.000 kişinin önünde tekrar kazanmayı çok isterdi. Real Madrid ve İspanya'nın efsanevi forveti Raul Gonzalez Blanco'nun da çok iyi bildiği gibi, kendisi bu ülkenin şimdiye kadar yetiştirdiği en büyük spor kahramanı. Orada Cachin'e karşı izliyordu.
Ancak Nadal, Lehecka'ya karşı çalınan zile yanıt vererek zaten kazandığını biliyordu; bu, ancak önceki gece gözlerini kapattığında umut edebileceği bir şeydi. Servis atarak birkaç kolay sayı atması bir galibiyet daha anlamına geliyordu. Döngünün klasik kombinasyonları, önce top sonra diğeri, kısa atlama kazananları için hızlı virajlar, ikinci setin ortasında servisini takip ederek kaleye doğru yaptığı mükemmel dilim vole – kazan, kazan, kazan.
Mağlubiyetten bir maç önce, ayakta duran ve kükreyen 12.000 kişi ve metal binanın etrafındaki gürültüyle sandalyesinden taban çizgisine doğru koştuğu an – bu belki de zaferlerin en büyüğüydü. Maç noktasında bunu tekrar yaptılar ve muhtemelen şehirdeki son maçında son bir backhand vuruşu yaparken adını bağırdılar.
Madrid'in yenilgisinden sonra Nadal'ı anması (Julian Finney/Getty Images)
O geceyi “birçok açıdan çok olumlu” olarak nitelendirdi; sadece sportif açıdan değil duygusal açıdan da.
Maçtan sonra sahadaki kutlama sırasında kalabalığa konuşan Nadal, “Burada 21 yıl geçirmek benim için bir hediyeydi” dedi. “Madrid'de oynamanın ve bu sahada oynamanın duyguları sonsuza kadar benimle kalacak.”
Ancak Nadal, geleceğin belirsizliğini ve aşkın özümsenmesini kabullenmiş olduğu kadar, planlar da yapıyor. Artık kendini forma sokmaya çalışıyor ve sadece Fransa Açık'ta değil, ötesinde de sihrin hayalini kurabilmek için her maçta testleri geçmeye çalışıyor.
Olimpiyat Oyunları Roland Garros'ta yapılıyor. İspanyol tenis hayalinde Nadal'ın yerine geçme yolunda ilerleyen Carlos Alcaraz ile en azından çiftlerde oynamak istiyor. Geçen hafta, arkadaşı ve rakibi Roger Federer tarafından oluşturulan Avrupa Takımı ile Dünya Takımı yarışması Laver Kupası'na katılmayı taahhüt etti. Eylül ayında.
Madrid altı günde dört maç getirdi. Vücudunun her şeye dayanabileceğini varsayarsak, önümüzdeki hafta başka bir dizi test için Roma'daki İtalya Açık'a gidecek. Ardından Fransa Açık ile ilgili karar geliyor.
Bu çok yakın ve hâlâ çok uzakta. İriliğine rağmen hala bir şekilde normal bir adam gibi görünmeyi başaran Nadal, söylendiği gibi, her gün geri kalanımız gibi.
(En üstteki fotoğraf: Manuel Queimadelos/Quality Sport Images/Getty Images)